Przejdź do treści

Prądy diadynamiczne

REHAHABILITACJA > FIZYKOTERAPIA > Elektrolecznictwo

Prądy diadynamiczne

Prądy diadynamiczne zaliczamy do fizykoterapii, a dokładniej do działu elektroterapii. Powstały w wyniku prostowania prądu sinusoidalnie zmiennego o wartości 50 Hz. Francuski lekarz Pierre Bernard opisał sześć rodzajów prądu i nazwał je diadynamicznymi. Od nazwiska wynalazcy określane są też prądami Bernarda. Prądy diadynamiczne działają przede wszystkim przeciwbólowo, stymulują mięśnie do pracy oraz obniżają napięcie mięśniowe.

Wpływa również na:

  • stymulację mięśni zdrowych i uszkodzonych,
  • rozluźnienie napięcia mięśniowego,
  • rozwój masy mięśniowej,
  • polepszenie aktywności naczyniowej,
  • redukcję bólu,
  • miejscowe przekrwienie tkanek,
  • poprawę przemiany materii.

Wskazania:

  • chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa lub stawów,
  • zapalenie okołostawowe,
  • schorzenie układu nerwowego, takie jak nerwobóle,
  • naczyniowe bóle głowy lub migrenę.
  • powikłania po urazach stawów, ścięgien i mięśni,
  • zaniki mięśni i niedowłady,
  • chorobę Raynauda,
  • problemy ze zrostem kostnym,
  • porażenie nerwu twarzowego,
  • półpasiec,
  • rwę kulszową lub ramienną,
  • odmrożenie,
  • zaburzenia krążenia obwodowego,
  • krwiaki i wysięki.

Przeciwskazania:

  • stan zapalny skóry,
  • rozrusznik serca,
  • nowotwór,
  • miażdżycę,
  • ciążę,
  • porażenia spastyczne,
  • ubytki naskórka,
  • nadwrażliwość na prądy elektryczne,
  • zaburzenia czucia,
  • zakrzepowe zapalenie żył,
  • metalowe elementy w organizmie.